Tijdens mijn studie Kunstgeschiedenis leerde ik kijken naar schilderijen. Kijken naar een kunstwerk van een ander is anders dan kijken naar je eigen werk, een werk in wording. Bij het schilderproces maak je steeds keuzes; over compositie, contrast, kleurenpalet, licht en niet onbelangrijk, de richting waarin je je penseel beweegt. Schilderen bestaat voor een groot deel uit kijken. Ondertussen speel je een spel met de verf, laag over laag, waardoor het schilderij langzaam maar zeker opdoemt. Schilderen, afstand nemen en verder schilderen, soms ook schuren of krassen en dan weer kijken. Het proces verrast keer op keer. Ergens in die lagen zit het schilderij verborgen, het is aan mij om het tevoorschijn te halen. Het schilderen blijft altijd spannend, het verveelt nooit.